Το Φαντασιακό της Αυτοργάνωσης και το Πραγματικό του Αίματος

Η ανάρτηση αυτή είχε πολλές φιλοδοξίες. Θα έδειχνε με πολλά παραδείγματα το δίκαιο του τίτλου της, και αφού θα σφυρηλατούσε με αυτά ένα υπόβαθρο, θα υποδείκνυε ένα πρόταγμα εξόδου και κάποιες αρχικές προγραμματικές σκέψεις. Στα μισά όμως επαναστάτησε και ζήτησε να κατακτήσει την απλότητα: "σιγά μην σας κάνω και καφέ" ακούστηκε να λέει, αγαπημένε αναγνώστα, σκεπτόμενη τις αρχικές της φιλοδοξίες.

Απλά λοιπόν, ο χώρος έχει μείνει πίσω από την πραγματικότητα και δεν τρέχει καν να προλάβει. Πολλές κουβέντες για τα φαινόμενα και όχι για την ουσία. Η τάδε πορεία ήταν γαμάτη, λέει κάποιος, γιατί "είχε πολύ κόσμο". Και; "Συζητήσαμε και για την αυτοργάνωση και παίζει κόσμος που γουστάρει". Να κάνει τι; Αυτοργάνωση για τη γκάβλα της;

Μήπως να ξεκολλάμε και να δούμε ότι η πρόσφατη θανατηφόρα ρατσιστική (και όχι φασιστική που λένε μερικοί) επίθεση στους πρόσφυγες της Αθήνας ήταν αυτοργανωμένη; Μήπως να δούμε ότι είχε όλα τα εργατο-αντικαπιταλο-αυτοργανωτικά χαρακτηριστικά; Και ότι ήταν "επιτυχημένη" (τι καταντήσαμε να γράφουμε σ'αυτόν τον κόσμο...) στο βαθμό που τάχιστα μαζεύτηκε τόσος κόσμος με λοστούς και μαχαίρια και δεν κατέβηκαν παρά ελάχιστοι να τους σταματήσουν; (Καλά που κατέβηκαν και αυτοί οι λίγοι και δικαιολογούμε την ύπαρξή μας ως είδος...)

Εσύ παραπονιέσαι για τη μείωση μισθού σου και δίπλα σου σκοτώνουν τον άνεργο συμπολίτη σου και δε βγάζεις τσιμουδιά, συνήθως. Τι να αυτοργανώσεις; Δείτε αλλού τα νούμερα που παραθέτουμε για τους νεκρούς πρόσφυγες στο Αιγαίο εδώ και πόσα χρόνια για να καταλάβετε που ζούμε. Έχουν πνιγεί πολλές χιλιάδες και ακούγονται ελάχιστες φωνές αντίδρασης. Ο καθένας για το πορτοφόλι του μόνο νοιάζεται, ούτε καν για το πορτοφόλι του διπλανού του. Για αυτό και μέχρι στιγμής ο όποιος αντι-μνημονιακός αγώνας είναι εξόχως και βαθύτατα καπιταλιστικός.

Αν ο σκοπός μας είναι η θέσμιση μιας αμεσοδημοκρατικής κοινωνίας που θα συμπεριλαμβάνει τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους, τις λεσβίες, τους πρόσφυγες, τις πόρνες, τους φυλακισμένους, τα παιδιά, τις γλωσσικές ή θρησκευτικές μειονότητες, τους άθεους, ως τέτοιους και άνευ όρων, τότε άντε, να χρησιμοποιήσουμε και την αυτοργάνωση ως ένα από τα μέσα. Όχι να το κάνουμε αυτοσκοπό.

Άμα περιμένουμε πρώτα να διώξουμε το κακό μνημόνιο και μετά να τα κάνουμε όλα αυτά, χαθήκαμε. Όσοι είμαστε στους δρόμους, με κάθε ευκαιρεία να δώσουμε φωνές σε αυτές που δεν ακούγονται. Δεν ξέρουν κάτι παραπάνω οι λευκοί, έλληνες, μουσάτοι, γυαλάκηδες αριστεροαναρχοπατέρες από όλον τον υπόλοιπο κόσμο. Την επόμενη φορά ας επιμείνουμε παραπάνω. Και ας τσακωθούμε με παλιά "συντρόφια", δεν πειράζει, αξίζει τον κόπο, θα κάνουμε νέα.

Για να το κάνουμε λιανά: η άμεση δημοκρατία δεν απαιτεί μόνο δράσεις που γίνονται με δημοκρατικό τρόπο, αλλά και δράσεις που έχουν δημοκρατικό περιεχόμενο.

Η δημοκρατία είναι άμεση ή δεν είναι τίποτα.

Αυτά. Εκτός απρόοπτης επικαιρότητας (Ισπανία;) το Spilt Milk θα μείνει ανενεργό για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα επαναπροσδιορίζοντας τη δράση των σκόρπιων συμμετεχόντων, όπου και όποτε βρίσκονται. Ευχαριστούμε που μας διαβάσατε, ειδικά τον αναγνώστη που έψαχνε στο γκουγκλ πώς "να μην σπάσουν τα αυγά" (;!) και έπεσε πάνω μας.